အေပၚက (၃)ပံုက 1.2x1.5 ျဖစ္ၿပီး..
ေအာက္က (၄)ပံုကေတာ့...
1.5x2 ျဖစ္ပါတယ္..
Sunday, October 6, 2013
Saturday, October 5, 2013
''မ်က္ရည္ၿမစ္က်ဥ္း''
စိတ္ကိုေရြ ့လ်ား
ေမ့ထားရံုနဲ ့၊
ေမ့သြားရင္လဲ
အေကာင္းသား။
မေမ့မမုန္း
တေန ့လံုး....သူ၊
စိတ္ကုိယူငင္
ရင္တြင္ရစ္ဖြဲ ့၊ ေႏွာင္တြယ္ႏြဲ ့ၿပံဳး
ေလွာ္ရင္းႏွစ္ၿပီ။
မေပ်ာ္ေန ့ည
ေမ ့မရလုိ ့၊
ေတြ ့ၾကတဲ့အခါ၊ သူၿမင္သာေအာင္
ၾကင္နာအရိပ္ ၊ အလြမ္းစိတ္ကို
ႏွလံုးသားမွ ၊ ပါးစပ္ပိတ္ထား
မ်က္ရည္မ်ားၿဖင့္ ၿပခ်င္တယ္....။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
Wednesday, July 17, 2013
စကားစိမ္း
စကားစိမ္း
စကားပြင္.ၿဖဴ
သူ....ပန္ယူရန္
တမာန္ဆက္သ၊မနက္ကေပါ့။
စကားပြင္.ညွာ
သူ.ေကသာေပၚ
ဂုဏ္၀ံ့ေပ်ာ္ရန္
တဖန္ဆက္သ၊မနက္ကေပါ့
မလိုမုန္းတီး
တိမ္းေရွာင္ သိးပြင္.
သခင္.မ်က္ႏွာထား၊တင္းမာအားေႀကာင္.
စကားပြင္.မ်ား စိမ္းသြား၏....။
စကားပြင္.ၿဖဴ
သူ....ပန္ယူရန္
တမာန္ဆက္သ၊မနက္ကေပါ့။
စကားပြင္.ညွာ
သူ.ေကသာေပၚ
ဂုဏ္၀ံ့ေပ်ာ္ရန္
တဖန္ဆက္သ၊မနက္ကေပါ့
မလိုမုန္းတီး
တိမ္းေရွာင္ သိးပြင္.
သခင္.မ်က္ႏွာထား၊တင္းမာအားေႀကာင္.
စကားပြင္.မ်ား စိမ္းသြား၏....။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
ပင္လယ္ျပာ
ပင္လယ္ျပာ
============
မင္းဘာေႀကာင္.
လိႈင္းထန္ေနတာလဲ
ၿငိမ္သက္သက ္မင္းရဲ. ေရၿပင္အထက္မွာ
ကိုယ္.ရဲ.ေလွငယ္ေလးကို
(ေလေၿပညွင္းနဲ.အတူ)
ေလွာ္ခတ္ခြင္.ၿပဳပါ....။
ကမ္း မကပ္ေႀကး
ဟိုး...ပင္လယ္ၿပင္အႏွံ့
အေ၀းဆုံးအထိေလ...။
မင္း.........
လိႈင္းထန္ေနေလလည္း
ကိုယ္ကေလွာ္ခတ္ေနဲ.သူပါကြယ္
ကိုယ္.တစ္ကိုယ္လုံး
ပင္လယ္ထဲစုံးစုံးၿမဳပ္ေပါ့။
မင္းရဲ့.........
ပင္လယ္ထဲမွာ
ကိုယ္.....
ၿပာမႈန္ၿဖစ္သြားၿပီ.....။
ကိုယ္.ရဲ.ေလွငယ္ေလးကို
(ေလေၿပညွင္းနဲ.အတူ)
ေလွာ္ခတ္ခြင္.ၿပဳပါ....။
ကမ္း မကပ္ေႀကး
ဟိုး...ပင္လယ္ၿပင္အႏွံ့
အေ၀းဆုံးအထိေလ...။
မင္း.........
လိႈင္းထန္ေနေလလည္း
ကိုယ္ကေလွာ္ခတ္ေနဲ.သူပါကြယ္
ကိုယ္.တစ္ကိုယ္လုံး
ပင္လယ္ထဲစုံးစုံးၿမဳပ္ေပါ့။
မင္းရဲ့.........
ပင္လယ္ထဲမွာ
ကိုယ္.....
ၿပာမႈန္ၿဖစ္သြားၿပီ.....။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
ကုသကဲ.သို႔
ကုသကဲ့ သို႔
========
တမင္သူမုန္း
ရင္ပူရွဳံးနိမ္.
တသိမ္.သိမ္.ရွိဳက္....ေအာ္ငိုလိုက္ခ်င္...။
တမင္သူစိမ္း
ရင္ပူမၿငိမ္း
မ်က္ရည္လိမ္းက်ံ ငိုဖို.ဟန္ၿပင္...။
အပ်ံသင္စ
မပ်ံခင္ကေတာင္ပံက်ိဳး...။
အခ်စ္ၿမင္စ
မခ်စ္ခင္ကမ်က္ရည္ပ်ိဳး...။
ဒါေပမယ္.ကြယ္
မ်က္ရည္္ခမ္းေၿခာက္ အလြမ္းဆိတ္သုဥ္း
အမုန္းေၿပၿငိမ္း အစိမ္းကြက္ေပ်ာက္
အခ်စ္ေရာက္လာ ထိုအခါထိ
ခ်စ္ခင္ၿမတ္နိုး တိတ္တခိုး...။
ရင္ပူရွဳံးနိမ္.
တသိမ္.သိမ္.ရွိဳက္....ေအာ္ငိုလိုက္ခ်င္...။
တမင္သူစိမ္း
ရင္ပူမၿငိမ္း
မ်က္ရည္လိမ္းက်ံ ငိုဖို.ဟန္ၿပင္...။
အပ်ံသင္စ
မပ်ံခင္ကေတာင္ပံက်ိဳး...။
အခ်စ္ၿမင္စ
မခ်စ္ခင္ကမ်က္ရည္ပ်ိဳး...။
ဒါေပမယ္.ကြယ္
မ်က္ရည္္ခမ္းေၿခာက္ အလြမ္းဆိတ္သုဥ္း
အမုန္းေၿပၿငိမ္း အစိမ္းကြက္ေပ်ာက္
အခ်စ္ေရာက္လာ ထိုအခါထိ
ခ်စ္ခင္ၿမတ္နိုး တိတ္တခိုး...။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
မ်က္ရည္ၿမစ္က်ဥ္း
မ်က္ရည္ျမစ္က်ဥ္း
============
စိတ္ကိုေရြ ့လ်ား
ေမ့ထားရံုနဲ ့၊
ေမ့သြားရင္လဲ
အေကာင္းသား။
မေမ့မမုန္း
တေန ့လံုး....သူ၊
စိတ္ကုိယူငင္
ရင္တြင္ရစ္ဖြဲ ့၊ ေႏွာင္တြယ္ႏြဲ ့ၿပံဳး
ေလွာ္ရင္းႏွစ္ၿပီ။
မေပ်ာ္ေန ့ည
ေမ ့မရလုိ ့၊
ေတြ ့ၾကတဲ့အခါ၊ သူၿမင္သာေအာင္
ၾကင္နာအရိပ္ ၊ အလြမ္းစိတ္ကို
ႏွလံုးသားမွ ၊ ပါးစပ္ပိတ္ထား
မ်က္ရည္မ်ားၿဖင့္ ၿပခ်င္တယ္....။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
Friday, May 17, 2013
ကန္ေတာ္ႀကီး အမွတ္တရ....
ရုတ္တရက္ အေမွာင္လြန္
ေပ်ာက္ဆံုးမႈထဲ မခ်င့္မရဲ ကၽြံ႕ က်
မ်က္ရည္ေတြ ထြန္းၿပီး ရွာခဲ့ေသး
လြန္ေလ ၿပီးေသာ္ မွန္ကြဲ စေတြ မွာ
မင္း——
ပံုရိပ္ အပိုင္းအစေတြပဲ ျမင္ရတယ္ ေလ...။
Wednesday, May 8, 2013
ေတြ႔ဆံုျခင္း...
စ်ာပန တစ္ခုလို
ၿမွပ္နွံခြင့္ ရခဲ့ရင္
ငါ ရွင္ၿပန္ထေၿမာက္မႈကို
ဘယ္သူ ၾကိဳမွာလဲ ။
မီးေတာက္ေတြကို
ၿမိဳခ်ခဲ့ၿပီး
မင္းကို ၿပံဳးမၿပမိတာ
မင္း..ပူေလာင္မွာဆုိးလို ့ပါ ။
ဆူးခက္ေတြကို
ကိုင္ဆုတ္ခဲ့ၿပီး..
မင္းကို..လက္မကမ္းခဲ့တာ
မင္း..ထိပ္လန္ ့မွာဆုိးလုိ ့ပါ ။
အေဖာ္...
လြမ္းရိပ္ေတြ ထင္
ေကာင္းကင္မွာ အံု႔ကာမိႈင္းလ်က္
ငိုမိမွာစိုး။
အလြမ္း .. ေႏြ ေျပလိမ့္ႏိုး
ရြာလိုက္ပါ ... မိုး။
လြမ္းမိျပီခင္
ေမွ်ာ္ေတြးျမင္ အေျဖေ၀းခဲ့
ပူေဆြးမွာစိုး ။
ေ၀းေနစဥ္ျပန္ဆံုႏိုး
တမ္းတေမွ်ာ္ကိုး။
လြမ္းလြန္းတယ္ ... ခင္
သံေယာဇဥ္ ျမင္ေနေသးသမွ်
ေ၀းၾကမွာစိုး ။
ေတြးဆကာ ရင္မွာညိႈးလ်က္
ေသာကေတြတိုး ။
မိုးရြာေပါ့
၀သန္ခါ ၊
ပြင့္မာလာ
ပန္းေတြ လန္းေပမယ့္
ႏြမ္းရဆဲပါ။
ခြဲေနခ်ိန္
အေသအခ်ာလာၾကည့္
အသည္းအိမ္ရင္မွာ
ေ၀ဒနာသာရွိ၊
ခင္ရယ္...
ခ်စ္သူေတြ ေ၀းေနဆဲ
မိုးသည္းရြာ၏ ။ ။
ေမာင္လွမ်ဳိး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
လြမ္းသူ႔ကုိယ္စား...
လြမ္းသူ႔ကိုယ္စား
တစ္ႏွစ္ကူးေပမယ့္
မခ်စ္ဖူးေသးတာ ယံုပါ ... ခင္။
မယံုလွ်င္
ပိေတာက္ပင္ကို ခင္ေမးၾကည့္။
ပြင့္ခက္ညွာေရႊရည္ အျပည့္ နဲ႔
လြင့္တက္ကာ ေလမွာ ျမဴးခ်င္ေသာ္လည္း
( ပိေတာက္ခမ်ာ )
အထီးက်န္သူ ေမာင့္ကို ျမင္လို႔
မဖူးခ်င္ မပြင့္ခ်င္ ( သူ႔ ) အမူအရာနဲ႔
လူတကာကို
မူဆာတာ ေ၀မွ်ေပးေနတဲ့
ေရႊ၀ါေရာင္ ပြင့္ဖတ္ေတြၾကားမွာ
လြမ္းဓာတ္ေတြျဖည့္ ။ ။
တစ္ႏွစ္ကူးေပမယ့္
မခ်စ္ဖူးေသးတာ ယံုပါ ... ခင္။
မယံုလွ်င္
ပိေတာက္ပင္ကို ခင္ေမးၾကည့္။
ပြင့္ခက္ညွာေရႊရည္ အျပည့္ နဲ႔
လြင့္တက္ကာ ေလမွာ ျမဴးခ်င္ေသာ္လည္း
( ပိေတာက္ခမ်ာ )
အထီးက်န္သူ ေမာင့္ကို ျမင္လို႔
မဖူးခ်င္ မပြင့္ခ်င္ ( သူ႔ ) အမူအရာနဲ႔
လူတကာကို
မူဆာတာ ေ၀မွ်ေပးေနတဲ့
ေရႊ၀ါေရာင္ ပြင့္ဖတ္ေတြၾကားမွာ
လြမ္းဓာတ္ေတြျဖည့္ ။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
ေသာကေသာင္ကမ္း...
မေျခြရက္ဘူး
ေျခြလက္တုန္ယင္ ၊
ခုန္မင္မဲ့ကင္း ၊ ခ်စ္ျခင္း သစၥာ
ေမတၱာျဖဴေဖြး ၊ ျမတ္ႏိုးေတးသီ
ယံုၾကည္ပါ ... ေမ။
မမုန္းရက္ဘူး
ရံႈးသတ္ဒဏ္ရာ
ၾကမၼာႏွိပ္စက္ ၊ အိပ္မက္မဲ့ ဆိုး
အလြမ္းမိုးမိ ၊ ဆိုးမည့္ .. ဘ၀
လွပ..ပါေစ ။
မေျပာရက္ဘူး
ေက်ာ္သက္ေျခရာ၊
ေ၀ဒနာျပင္း ၊ ခြဲခြာျခင္းမ်ား
ထို .. တရားေတြ ..
ေျခြလာပင့္သက္ ၊ ရင္နင့္လ်က္ .. ေႏြ။
ေအးျမပါေစ ။
မႏွင္ရက္ဘူး
ရွင္လ်က္ေသဆံုး ၊
ႏွလံုးကြဲအက္ ၊ ႏွင္းဆက္ေမတၱာ
သစၥာေႏြေတး ၊ ရင္ခြင္ေဆြးမွာ ..
တစ္ေရးေလာက္သာ ၊ ေမွးစက္ပါကြယ္ ။
ေ၀းသည္ထက္ေ၀း
ဤ၀ဋ္ေၾကြး .. သက္ ၊
လက္က်န္ဆက္ရန္ ၊ က်န္ေနမွာစိုး
အျဖစ္မ်ဳိးေတြ ..
( ေျဖေျပမရ
ေၾကေၾကမြလို႔ )
ခ်စ္မိုးရြာမွ ျငိမ္းရေစ .. ။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
အခ်စ္မရွိတဲ့...ေဒသ
ေရစီးကမ္းျပိဳျဖစ္ေနတဲ့
ဘ၀ ... အေၾကာင္း ...
စာလံုးေပါင္း မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ။
ေတာ္ရာမွာ
ေနေနရတာ
ၾကာလွျပီ ။
ေပ်ာ္စရာ ..
ဘယ္မွာလဲကြယ္ ။
ေခၚသံၾကားတိုင္း
လွည့္ၾကည့္မိခဲ့တဲ့
အသိမဲ့ ႏွလံုးသားလည္း
ရံုးသြားရံုးျပန္ ဖိနပ္တစ္ရန္လို၊
သည္းၾကိဳးုျပတ္
စုတ္ဖြာ
ဟာတာတာ ၾကီးပါပဲ ။
ေႏြဆိုတာ ရွိေနသမွ်
ပုရစ္ဖူးေလးေတြ ႏုျမဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္ေသးတယ္ ။
မယံုရင္
ဒီမွာ ၾကည့္ ၊
သက္ေသျပစရာ ဆိုလို႔
မ်က္ရည္စေတြပဲ
ရွိေတာ့တယ္ ..... ။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
Tuesday, May 7, 2013
ခ်စ္သူသစ္ပင္...
လြင္႕ေၾကြက်ဖို႕ေတာ႕
ပြင္႕မေနပါရေစနဲ႔ဘုရား။
သူခ်ိဳးႏိုင္ဖုိ႕ အခက္ေ၀
သူေနခိုဖို႕ အရိပ္ေပး
သူ႕ဘ၀မွာ အပူေတြေ၀းေစဖို႕
အစေတးခံေန...ေနလိုရဲ႕
သေၿပပင္အိုဘ၀နဲ႕
(တပည္႕ေတာ္)ရွင္ရပါေစသား။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
ကၽြန္ေတာ့္ေျမမွာ...
ကြ်န္ေတာ့္ေျမမွာ
ပန္းပင္ကို ကြ်န္ေတာ္ပ်ိဳး။
ထံုနံ႔သာ ငံုကာဖူးခါမွ၊
လက္ဦးသူ .. ခ်ိဳး။
အသီးကို ကြ်န္ေတာ္မင္၊
အပင္ကို ကြ်န္ေတာ္ပ်ိဳး။
သီးကင္းငံု ေပၚကာထြက္ခါမွ၊
လက္ဦးသူ .. ခိုး။
ပန္းအလွ ကြ်န္ေတာ္မင္၊
ပန္းပင္ကို ကြ်န္ေတာ္ပ်ိဳး။
ပြင့္ခ်ိန္တန္ ရနံ႔႐ိုင္းနဲ႔၊
ပဒိုင္းပင္မ်ိဳး။
အခ်ိဳသီး ကြ်န္ေတာ္မင္၊
အခ်ိဳပင္ ကြ်န္ေတာ္ပ်ိဳး။
သီးခ်ိန္တန္ တမာပ်ားလို၊
ခါးသည့္အမ်ိဳး။
ေရမေလာင္း ေပါင္းမသင္၊
ပန္းတစ္ပင္ပါလား။
မေမွ်ာ္ရဲၿပီဘု၊
ကံနည္းသူ ကြ်န္ေတာ္မို႔၊
ေတာ္သလိုပြင့္၊
သင့္သလိုဖူး၊
လက္ဦးသူ ခ်ိဳးခ်ိဳး၊
ျမတ္ႏိုးသူ ပန္ပန္၊
ကိုယ့္ထိုက္နဲ႔ ကိုယ့္ကံေပါ့၊
ကိုယ္တန္လွ်င္ ကိုယ္ပန္ရခ်ည္လိမ့္လို႔၊
ေျဖသိမ့္ကာ စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္၊
ရင္ထိတ္တကား။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
အျပစ္ရွိသည္...
ထြက္ဆိုပါသည္….
-သံေယာဇဥ္ျဖင့္…
ေႏွာင္ငင္တြယ္ရစ္၊ ကၽြန္မခ်စ္မိ
အျပစ္ရွိသည္….
-တြယ္ျငိျခင္းျဖင့္
ရင္တြင္းဆူုးနစ္၊ ကၽြန္မခ်စ္မိ
အျပစ္ရိွသည္….
-အတြယ္အတာ ဘယ္အရာျဖစ္
ဖယ္ခြာလို႔ရ ၊ကၽြန္မမသိ
၀ဋ္ရွိေလသမွ်
ခ်စ္မိေနရပါသလား….
-ႏွလံုးသားမွာ၊ အနာတရ
ထာ၀ရျဖစ္တည္…
(အခုေတာ့ ………….)
ကၽြန္မခ်စ္မိအျပစ္ရိွသည္….
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
လြမ္းစံပယ္...
လြမ္းစံပယ္
တကယ္မေဝးေပမယ့္၊
စံပယ္ေလးေတြ ေျခာက္ၿပီေလ …. ။
စံပယ္ေလးေတြ ေျခာက္ၿပီေလ …. ။
မေခၚသာအေတြ႔ခက္၊
ေန႔ရက္တာရွည္ … ။
ေန႔ရက္တာရွည္ … ။
ပြင့္သစ္တို႔ တေဝေဝ၊
ပြင့္ေၾကြတို႔ တေဖြးေဖြး … ။
ပြင့္ေၾကြတို႔ တေဖြးေဖြး … ။
အသက္တမွ်ခ်စ္ပါရဲ့၊
လကၡဏအျဖစ္လို ပြဲဝင္မထိုက္သူမို႔၊
ကြ်မ္းၿမိဳက္ဆူ အခန္းရွည္ဇာတ္မွာလည္း၊
ပန္းႀကိဳက္သူ လြမ္းေနတတ္ေအာင္လို႔၊
အမွတ္တရကြယ္ ေျခရာခ်န္သလား၊
ေဝဒနာက်န္ တျမည့္ျမည့္အေဆြးေတြနဲ႔၊
မေရရာျပန္ တေစ့ေစ့ေတြးေတာ့မွ၊
(အခ်စ္ရယ္ … ) တေန႔ထက္တေန႔ ေဝး … ။ ။
လကၡဏအျဖစ္လို ပြဲဝင္မထိုက္သူမို႔၊
ကြ်မ္းၿမိဳက္ဆူ အခန္းရွည္ဇာတ္မွာလည္း၊
ပန္းႀကိဳက္သူ လြမ္းေနတတ္ေအာင္လို႔၊
အမွတ္တရကြယ္ ေျခရာခ်န္သလား၊
ေဝဒနာက်န္ တျမည့္ျမည့္အေဆြးေတြနဲ႔၊
မေရရာျပန္ တေစ့ေစ့ေတြးေတာ့မွ၊
(အခ်စ္ရယ္ … ) တေန႔ထက္တေန႔ ေဝး … ။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ႏြယ္...
ႏြယ္
တစ္ပင္ထဲ (တည္း)၊
ရင္ထဲကႏြယ္။
ရင္ထဲကႏြယ္။
ခက္ၫြန္႔သန္ ႏုသစ္လို႔၊
ရစ္ပတ္ေႏွာင္တြယ္။
ရစ္ပတ္ေႏွာင္တြယ္။
သံေယာဇဥ္ဆိုတာရယ္၊
ႏြယ္ကေလးတစ္ပင္ေပါ့။
ႏြယ္ကေလးတစ္ပင္ေပါ့။
ရာသီေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေပမယ့္၊
ေခါင္းေထာင္လို႔ေၾကာ့။ ။
ေခါင္းေထာင္လို႔ေၾကာ့။ ။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
မာနမဲ့စြာ...
ျပက္ရယ္မႈကိုခံရသည့္အခါ
အားငယ္သြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ စိတ္မဆိုးရက္ပါေလ။
အႏိုင္က်င့္မႈကိုခံရသည့္အခါ
၀မ္းနည္းသြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ မနာၾကဥ္းရက္ပါေလ။
တန္ဖိုးမထားမႈကိုခံရသည့္အခါ
မေက်နပ္မႈကို ခံစားရတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွမျငိဳျငင္ရက္ပါေလ။
စြန္႕ပစ္သြားျခင္းကိုခံရသည့္အခါ
ကၽြမ္းေျမ႕ေလာင္ျမဳိက္စြာပူပန္ရေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွေမ့ေလ်ာ့၍မရႏိုင္ေလ။
စေတြ႕သည္မွ
ငါသည္သင့္အား
မာနတရားကုိ ေပးအပ္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္တည္း။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
ခ်စ္သူ...
မ်က္စိမိွတ္ထားပါလ်က္
ေကာင္းကင္ကို သတိရသည့္အခါ
တိမ္မ်ားကို ျမင္ေနရပါသည္။
အလြန္ေ၀းကြာသည့္ အရပ္သို ့ေရာက္ေနပါလ်က္
ပင္လယ္ျပာကို စဥ္းစားမိသည့္အခါ
လိွဳင္းပုတ္သံကို ၾကားေယာင္ေနတတ္ပါသည္။
အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ အိပ္ေနပါလ်က္
ဥယ်ာဥ္ထဲသို ့ စိတ္ေရာက္သြားသည့္အခါ
ႏွင္းဆီရနံ ့ကို ခံစားရရိွေနတတ္ျပန္သည္။
ေသဆံုးသည္အထိ
မွတ္မိကြ်မ္း၀င္သြားေစမည့္အရာမွာ
(ငါ့)ခ်စ္သူသာျဖစ္ပါ၏။ ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
အခ်စ္ဦး...
အခ်စ္ဦး
တစ္သက္တစ္ခါ
တစ္လႊာတစ္႐ြက္
ရင္႔လို႔ပဲ၀ါ၀ါ
ညွာတံပဲျပဳတ္ျပဳတ္
ျဖဳတ္ခနဲပဲေၾကြေၾကြ
ေျမမွာပဲေရာက္ေရာက္
ဖြဖြကေလးေကာက္လို႔
ပန္းေျခာက္ေလးပဲဲျမတ္ႏိုးမယ္။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
တစ္သက္တစ္ခါ
တစ္လႊာတစ္႐ြက္
တစ္ခက္တစ္ပြင္႔
ငံုအဆင္႔မို႔ရင္႔လို႔ပဲ၀ါ၀ါ
ညွာတံပဲျပဳတ္ျပဳတ္
ျဖဳတ္ခနဲပဲေၾကြေၾကြ
ေျမမွာပဲေရာက္ေရာက္
ဖြဖြကေလးေကာက္လို႔
ပန္းေျခာက္ေလးပဲဲျမတ္ႏိုးမယ္။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
တိတ္တခုိး...
ပန္းပြင္႔တယ္ဆိုတာ
သဘာ၀ပါခင္။
အလွၾကည္႔ခံခ်င္လို႔
ပန္ဆင္ပါေစရည္စူးျပီး
ဆူးပြင္႔မဆင္။
ခင္ၾကိဳက္ရင္ အညွာကိုခ်ိဳး
ျမတ္္ႏိုးေတာ႔ ပန္ခ်င္ပန္
မပန္ခ်င္ ခင္မၾကိဳက္ေတာ႔လည္း
ပစ္လိုက္ေပါ႔ေနာ္..ခင္
ဆင္ခ်င္မွဆင္ပါေတာ႔။
မခင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
မဆင္လို႔ပဲပစ္ပစ္
ခင္သြားရင္ ရနံ႔ေပး
ခင္ေမႊးရင္ေပ်ာ္႐ႊင္လို႔
ခင္မျမင္ ခင္မၾကည္႔ေပမယ္္႔
ခင္သိရင္ တို႔ေက်နပ္ပါရဲ႕
႐ြက္ခ်ပ္စို ၾကိဳအၾကားမွာပဲ
ပြင္႔သြားတာေပါ႔။
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
ေသာကေျခရာ (၅)
တြယ္တာလွေပမယ့္
ကြယ္ရာကပဲ ခ်စ္ေတာ့မယ္။
အဆင္ခက္ေလေတာ့
မၾကင္ရက္တယ္ သခင္ဆိုမလား
ျငင္ျငိဳရင္ ကိုယ့္အျပစ္ပါပဲ
စိတ္ညစ္တယ္ကြယ္။
သံေယာဇဥ္ ေခြကာရစ္ေပမယ့္
ျပန္ေျပာရင္ ေ၀ဒနာျဖစ္ရုံမို.
ခ်စ္တတ္သူ အမူလုပ္ပါလို.
မပူရုပ္လို ဟန္ေဆာင္တင္းေပမယ့္
ရင္တြင္းမွာ မၾကည္ေမြ.ေလေတာ့
သည္ေန.လဲ စိတ္ညစ္တယ္
သိပ္ခ်စ္တယ္လို. မဆိုသာေတာ့။
ပါးစပ္ကေျပာမွလား
ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ေမတၱာမရွိပါဘူး
အၾကည့္ဆံု ေ၀ဒနာေႏြးေတြက
အၾကင္နာေျခရာေလးေတြပဲ
အေတြးမွာ ရစ္တ၀ဲနဲ.
ခ်စ္သည္းရယ္ ဘာသာေျဖလုိ.
မာယာေတြ ဟန္ေဆာင္ထိန္းကာ
တစိမ္းေတြေပါ့။
ညိဳ.....
ဟိုး...ေတာင္ထိပ္မွာ
မိုးရိပ္ညိဳညိဳ႔ မိွုင္းရီဆို႔လွ်င္
ပိုလို႔တမ္းတ သတိရလ်က္
ေျဖေျပခက္လို႔...
မ်က္ဝန္းထဲမွာ မိုးရြာျပီညိဳ...။
ဒါပါပဲကြယ္...
ပံုျပင္ရယ္ထား အိပ္မက္မ်ားလို
ေမ့သြားႏိုင္ရိုး အျဖစ္မ်ိဳးလား
ျမတ္ႏိုးေႏွာင္ရစ္ ေသာကျမစ္လွ်ံ
ခ်စ္ျခင္းဆင္းရဲ မိုးသားမည္းညိဳ
ျပိဳမည္အံုးအံုး မိုးထစ္ျခံဳးျပီ...
ႏွလံုးသားေတာင္ထိပ္က အလြမ္းမိုးရိပ္ေတြပါ ညိဳ ။ ။
ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)
လြမ္းရဲတယ္.....
သူေမ႕ၿပီလား---
လူေတြ႕ရန္မဆိုထားနဲ႕
ႏွစ္ကုိယ္ၾကားရံု ဖုန္းဆက္တဲ႕ဓေလ႕ေတာင္မွ........
ေၾသာ္----------မုန္းရက္ၿပီလို႕
ၾကားေယာင္ကာ
နားေထာင္ရေတာ႕မလားရယ္နဲ႕
သူ႕စကား မုသားေတာင္ယံုခ်င္တတ္သူမို႕
(သူေျပာလွ်င္) ........
ပံုျပင္ပင္ တကယ္မွတ္ျပန္ေတာ႕
မလည္ပတ္သူလို သူၿငိဳျငင္။
မလြမ္းတတ္လို႕လား
လြမ္းတတ္သူ မပူရွိႏိုင္ပါ႕
သူသိေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမလဲ
ဘယ္လိုေမာကာ ဘယ္ေလာက္ရင္ဆို႕ေပမယ္႕
ခင္မို႕လို႕ သူစိမ္းျပင္ျပင္
စိမ္းခ်င္ခ်င္နဲ႕ စိမ္းႏိုင္ရက္
ခင္ခင္စိမ္းေပမယ္႕
ရင္ၿငိမ္းေအာင္ အပူမသတ္ႏိုင္လို႕
အပူဇာတ္ကို အခန္းဆက္ေနတဲ႕
ပန္းသက္ေသ ေ၀ဒနာပြင္႕ေတြက
လြမ္းရက္ရွည္ေၾကြကာ မရင္႕ျပန္ေတာ႕
ခင္ခင္႕လို ဘယ္သူခြဲႏိုင္မလဲ
ပူရဲတယ္ သည္ရင္ကၽြမ္းေအာင္
လြမ္းေတာ႕ဆယ္သက္..
ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)
Sunday, February 10, 2013
ေ၀း......
လြမ္းမ်က္ရည္ေဝဒနာေပးခ်င္လို ့
ပန္းသက္ေသေျခရာကေလးေတြနဲ ့
ေသြခြာေျပးပုန္းသူခင္။
အတိမ္းခက္ေပမယ့္
စိမ္းရက္တယ္ျငင္ျငိဳမလား
ရင္ကိုခြဲကာ သခင္ၾကည့္လွ်င္ျဖင့္
ျမင္မိမယ္ထင္။
သမုဒယဆိုတဲ့ ခ်စ္ၾကိဳးတစ္မွ်င္
ရစ္တိုးငင္လို ့အဝိဇၹာလႊမ္း
ပူပူသေရြ႔ကိုေတာ့
သူသူေတြ႔ကာဘယ္လိုသိႏိုင္မလဲ
ရင္ထဲမွာကြၽမ္းေျမ့ေဆြး
ေဝးေဝးကလြမ္း။
ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)
Subscribe to:
Posts (Atom)